آوای بندگی 1

و زمانی‌ست کوتاه که به خود بازگشته ام.
آری به خودم ،نمی گویم به تو ، چون تو در سرشت من، فطرت خداجو نهان کرده ای.
به خودم آمده ام دریافتم که در جست و جوی توام.
تو را میابم
شاید بگویند اندکی دیر اما میدانم که مهم یافتن تو بود.
تو را حس میکنم.
تو را در یکایک لحظاتم حاضر میخواهم ببینم.
روزی درگیر بودم و سرشار از سر در گمی نمیدانم چه شد به خودم که آمدم آیات قران در من رسوخ کرده بود.
قرآن خواندم با تمام روح و جسم و جانم.
در پس هر آیه تو را دیدم.
آنجا که گفته ای:«وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى کَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا» سوره اسرا-آیه 70
((و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم و آنان را در خشکى و دریا [بر مرکبها] برنشاندیم و از چیزهاى پاکیزه به ایشان روزى دادیم و آنها را بر بسیارى از آفریده‏هاى خود برترى آشکار دادیم))
مگر نه اینکه من اشرف مخلوقات تو بوده ام !؟
مگر نه اینکه برتر بوده ام !؟
می اندیشم که تا چه اندازه این برتری را نشان داده ام و به عرصه ظهور رسانده ام.
تا کجا بینی شیطان را به خاک زده ام .
آشفته میشوم که چرا از تو دور بوده ام ای والاترین منبع زیبایی و جلال و اعجاز.
میخوانمت تو را ،میجویمت و به تک تک فرمان های تو ایمان خواهم داشت چون به تو ایمان آورده ام
اما در برابر اولین مانع پا سست میکنم.
دلم میلرزد.
تردید میکنم
من ایمان تو را دروغین نخواسته ام اما وسوسه های شیطان امان نمی دهد
وسوسه که همیشه دیدنی نیست.
گاهی صدای فقر راشنیدن و بی اعتنایی وسوسه است.
گاهی روسری میرود عقب و  بی اعتنایی وسوسه است.
گاهی نوای نامحرم و اعتنا کردن وسوسه است.
یا هادی و یا کافی میدانم ناظری ولی من عبد ضعیفی هستم.
نشانه میخواهم ،چیزی از جنس معجزه
نه معجزه ای از جنس عصا موسی که دریا میشکافت، نه،نه، معجزه ای که من بفهمم هنوز هم مرا می بینی.
معجزه ای که آرامش برباد رفته ام را برگرداند.
میخواهم که آرام باشم.
میخواهم تاب بیاورم وسوسه های شیطان را با آرامش نشأت گرفته از آیات حق و ناگه میرسم به آیه‌ی :«الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکرِ اللَّهِ أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ» سوره رعد-آیه 28
(( آنها کسانى هستند که ایمان آورده و دلهایشان به یاد خدا آرامش مى‏گیرد، آگاه باشید که تنها با یاد خدا دلها آرامش پیدا مى‏کند.))
و برای من معجزه چیزی جز این نخواهد بود.
یقینا ادامه دارد